Schildpadden

Hoofdstuk 1. Soorten

Schildpadden zijn reptielen die een stevig schild hebben.

Schildpadden komen wereldwijd voor. De meeste soorten

Worden niet erg groot, ongeveer 20 tot 30 cm groot.

Sommige soorten kunnen een schildlengte bereiken van meer dan een meter en hebben een gewicht van enkele honderden kilo’s. Er zijn ongeveer 300 verschillende soorten, waarvan er vele tientallen zeer ernstig bedreigd zijn. Er bestaan meer dan 200 soorten schildpadden. Maar als je kijkt naar hun leefomstandigheden dan kun je ze in drie groepen verdelen:

 1 Landschildpadden

2 Moerasschildpadden

3 Zeeschildpadden

Hoofdstuk 2. Vijanden

De schildpadden hebben ook vijanden. Bijvoorbeeld haaien en mensen omdat de mensen het strand inpikken waar de schildpadden hun eieren leggen. De garnalenvisserij vangen ook schildpadden en dan raken de schildpadden verstikt in de netten en de land-schildpadden hebben er ook last van . Ze worden door mensen uit de natuur gehaald. Veel schildpadden overleven de vangst of de reis niet. De schildpadden die wel in leven blijven werden vaak slecht verzorgd. Hierdoor gaan ze binnen korte tijd dood terwijl veel land-schildpadden in de vrije natuur gemakkelijk 60 tot 100 jaar oud kunnen worden.

Hoofdstuk 3. Waar leven ze?

Zeeschildpadden leven in warme zeeën over de hele wereld.

Ze komen vooral voor rond de evenaar in Amerika, Afrika, Azië,

en Australië. in Europa zijn er ook zeeschildpadden.

Daar leven ze in de Middellandse Zee maar ook in de Noordzee en zelfs bij IJsland zijn ze.

De zeeschildpad heeft een platter en lichter schild dan de landschildpad. De zeeschildpad heeft lange platte voorpoten die hij gebruikt om te zwemmen. Er zijn 265 verschillende schilpadden. Zeven daarvan zijn deze: Loepschildpad, Lederschildpad, Karetschildpad, Dikkopschildpad, Flatbackschildpad, Dwe Kemps Ridleys schildpad,

Hoofstuk 4 Bedreigingen en oplossingen

Het Wereld Natuurfonds beschermt legstranden en probeert dat de handel stopt. In Australië zijn met hulp van het WNF (Wereld Natuurfonds) Zendertjes op de schilden van zeeschildpadden geplakt. Dat was om de schildpadden te besturen maar ook om te bekijken welke mensen langs de zweroutes wonen, zodat het WNF hen kon uitleggen waarom het beter is om zeeschildpadden te beschermen en hoe je dat kunt doen. Bijvoorbeeld door visnetten te gebruiken waar speciale luikjes in zijn gemaakt zodat de zeeschildpadden kunnen ontsnappen. Of door vissers te vragen hun oude netten niet meer zomaar overboord te gooien, omdat de zeeschildpadden er dan in verstrikt raken.